setenari 1 nm (abs. Dicort) : temporada de sèt jorns, de sèt ans. (v. septenari 1)
setenari 2, -ariá adj, cf Ubaud Dicort (R. V, 216) : « septénaire » (Alibert). (v. septenari 2)
Lo nombre dels felibres estant setenari... (v. TdF ‘setenàri’)
setenc 1, -a adj (Alibert ; non preconizat Dicort) : septennal, -a (que dura sèt ans) (v. septenal)
setenc 2, -a adj e nm : veire seten, cf Ubaud Dicort.
sèt-en-gola nf, cf Ubaud Dicort : « variété de poire qui vient par bouquets, v. cimelet » (v. TdF ‘sèt-en-goulo’)
sètge nm (v. Ubaud Dicort Errata web e TdF jos ‘siège’) : ensemble d'operacions militaras per prene un castèl, una vila...
Far un sètge. (v. assetjar)
sèti nm : mena d'aplech per s'assetar ; endrech que lo jutge i se sèi per jutjar ; partida d'un privat o d'un comun que l'òm i se sèi ; airal qu'una autoritat i s'amassa o i demòra ; airal que i nais e que i se desvolopa un fenomèn ; t. tecn. de mecanica ; « siège d’une place, v. sètge » TdF, « siège d’une ville » (L. 343).
Sèti de fust.
Sèti de veitura.
Sèti de tribunal.
Sèti social.
Sèti episcopal.
Sèti d'una dolor.
setina : supòrt de pòt ; supòrt de pairòl.
setmana : temporada de sèt jorns que comença lo diluns e s'acaba lo dimenge : diluns, dimars, dimècres, dijòus, divendres, dissabte, dimenge ; ensemble dels jorns de jorns d'aquela temporada.
La setmana penosa : la setmana santa.
setmanada : temporada dels jorns de trabalh de la setmana ; paga o salari d'una setmana.
setmanal, -a adj / setmanari (v. setmanari) : periodic setmanal « adj hebdomadaire » (Alibert).
setmanari nm (Laus, Lagarde ; abs. Dicort) : v. ebdomadari.
setmaneta nf, cf Ubaud Dicort : « petite semaine » (Per Noste)
Far una setmaneta, ne faire qu’un petit gain dans la semaine. (v. Per Noste)
setmanièr, -ièira (adj. e subs. m.) (v. Ubaud Dicort e TdF ‘semanié’) : « hebdomadaire » TdF ; servicial,-a pagat,-ada a la setmana ; decompte de las oras de trabalh de la setmana ; monge de setmana / ebdomadièr (R. III, 93).
La revista setmanièira¸ la revue hebdomadaire. (v. TdF)
setmanon nm : setmana pichona ; jorn trenta unen de quaresma (v. Alibert) ; « la première semaine du carême qui ne se compose que de quatre jours » (Azaïs) ; los dos darrièrs jorns de carnaval (v. TdF ‘semanoun’).
setmeson nm : mainatge nascut al mes seten.
seton : cabiron que supòrta lo ponde d'una secadoira.
setòri, -a (adj. e subs.) : relatiu, -iva a Seta ; de Seta.
Lo parlar setòri.
Un Setòri.
Una Setòria.
setós, -osa adj : segut, -usa / assetat, -ada. (v.Alibert)
setsalmaire nm, cf Ubaud Dicort : (v. jos sèt psalmes)
sétter (< angl.) nm, cf Ubaud Dicort : « setter » (v. Per Noste)
setze (adj. num. card.) : 16.
setzen, -a (adj. num. ord.) : 16en, 16ena.
setzena : dins los setze / quicòm coma setze.
setzenament adv : « seizièmement » (v. Ubaud Dicc. scient. p. 126)
seu 1 nm : mena de grais de bèstia romiaira ; grais de bèstia fèra ; mescla de seu e de resina (mar.) ; rosta / tabassada.
Una candèla de seu.
Ónher amb de seu.
seu 2, seuna [veire sieu, sieuna cf Ubaud Dicort] / sieu, sieuna (adj. e pr. poss.)
Un seu amic.
Lo seu fraire : son fraire.
La seu sòrre / la seuna sòrre : sa sòrre.
Una seu (seuna) amiga.
Las seunas cosinas : sas cosinas.
Çò seu : çò que li aperten / çò qu'es a el.
seulièr nm (v. Ubaud Dicort e Alibert) : rega a travèrs un camp per ne tirar las aigas. (v. TdF ‘siéulié’)
seuse nm (non preconizat Dicort) : v. selze.
sevar (v. tr.) : ónher amb de seu / graissar.
sevèr, -a : estricte, -a / rigorós, -osa (R. V, 63) ; que manca de doçor ; que manca de recèrca / d'adornament.
Un paire sevèr.
Un professor sevèr.
Un estil sevèr.
Agach, ton, aire sevèrs.
Una arquitectura sevèra.
Sevèr - Severin - Severina : prenoms.
sevèrament : d'un biais sevèr.
severitat nf : qualitat o defaut d'una persona sevèra.
sevicis nm pl, cf Ubaud Dicort : « sévices » (Rapin)
SEX- : forma prefixada del latin sex (sièis) e del latin sexus (sèxe)
sexagenari, -ària adj e n : persona dins los seissanta ans.
sexagesima nf (R. V, 187) : dimenge segond dels tres que precedisson lo primièr de quaresma / a quicòm prèp lo jorn seissanten abans Pascas.
sexagesimal, -a adj : (matematica) « sexagésimal, e » (v. Ubaud Dicc. scient. p. 126)
sex-appeal (angl.) : atraccion fisica d'un òme per una femna o d'une femna per un òme.
sèxe : çò que diferéncia un mascle d'una feme ; organs de la reproduccion ; ensemble de personas d'un o de l'autre sèxe.
sexennal, -a (abs. Dicort) : que dura sièis ans ; que torna cada 6 ans.
sexisme : mot pejoratiu que s'aplica a d'òmes o de femnas quand fan passar abans los autres, sens justificacion, una persona del meteis sèxe que lo lor.
sexista (adj. e subs. [dels dos genres]) : relatiu, -iva al sexisme ; persona que fa pròva de sexisme.
sexofilia : atraccion (R. V, 402) excessiva pel sèxe o la sexualitat.
sexofobia : aversion anormala pel sèxe o la sexualitat.
sexològ, -a : persona especialista en sexologia.
sexologia : estudi scientific de la sexualitat e de sos problèmas.
sexologic, -a : relatiu, -iva a la sexologia.
sexonomia : estudi de las leis de reproduccion e de la reparticion dels sèxes.
sexoterapia : tractament dels problèmas sexuals per de procediments psicoterapics.
sex-shop (angl.) : botiga que i se vendon de produches relatius al sèxe.
sexta (en musica) nf, cf Ubaud Dicort : « (mus) sixte » (Laus)
sèxta nf (abs. Dicort) : ora canoniala minora del breviari roman legida a l'ora seisena romana (a miègjorn), « sexte » (Rapin). (v. TdF ‘sèsto’)
sextant : partida seisena d'un cercle.
sextina : mena de poèma dels trobadors.
sextò (lat. sexto) (abs. Dicort) : seisenament.
sextuòr [sextuor (v. Ubaud Dicort e Laus)] nm : ensemble vocal o instrumental de sièis personas sens comptar l'acompanhador ; composicion musicala per sièis voses o sièis instruments.
sextuplar (v. tr.) : multiplicar per sèt.
sextuplats, -adas n pl : ensemble de sèt mainatges nascuts del meteis emprenhament.
sextuple, -pla adj e nm : sèt còps mai.
sexual, -a : relatiu, -iva al sèxe o a la sexualitat.
Organs sexuals.
Relacions sexualas.
Educacion sexuala.
Plaser sexual.
Obsedit sexual.
Perversion sexuala.
sexualament : d'un biais sexual ; amb sexualitat.
sexualisme : estat d'una persona, d'un animal, d'una planta sexuats ; sexualitat erigida coma principi.
Lo sexualisme de las plantas.
Lo sexualisme dels sexualistas.
sexualista (m. e f.) : q.q. qu'erigís la sexualitat coma principi.
Concepcions sexualistas.
Tèsi sexualista.
sexualitat nf : çò que caracteriza lo sèxe ; ensemble dels fenomèns relatius a l'instinct sexual e a sa satisfaccion.
sexualizacion : accion de sexualizar o d'èsser sexualizat.
sexualizar (v. tr.) : balhar a quicòm un caractèr sexual.
La sexualizacion de la publicitat.
sexuar (v. tr.) : dotar de sexualitat.
sexuat, -ada : dotat, -ada d'organs sexuals diferenciats.
Los vegetals e los animals superiors son sexuats.
sexy (angl.) (abs. Dicort) : qu'amòda una atraccion sexuala. (v. coquinòt)
shah ~ cha (< persan) nm, cf Ubaud Dicort : « shah » (Per Noste, Basic)
Shakespeare William : tragedian anglés pus grand, pel moment, de totes los tempses (1564 - 1616).
shakespearian, -a : relatiu, -iva a Shakespeare.
shampó (< angl.) nm, cf Ubaud Dicort : « shampoing » / « shampooing » (Per Noste, Basic)
shamponaire, -aira n, cf Ubaud Dicort : « shampouineur (Sèrras-Ess.) / « shampooineur, euse [v. shampó] »
shamponar v, cf Ubaud Dicort : « v tr, shampouiner » (Sèrras-Ess.) / « shampooiner [v. shampó] »
sherif (< angl.) nm, cf Ubaud Dicort : « shérif » (Laus, Basic)
sherpa (< nepal.) nm, cf Ubaud Dicort : « sherpa » (Per Noste)
shiita ~ chiita (< arab) adj e n, cf Ubaud Dicort : « (relig.) shiite / chiite »
shilling (< angl.) nm, cf Ubaud Dicort : « shilling » (Per Noste)
shintoïsme (jap.) nm, cf Ubaud Dicort : « (relig.) shintoïsme »
shintoïsta adj e n (dels dos genres), cf Ubaud Dicort : « shintoïste » (v. çai sus)
shòrt nm (angl. short, cort) : caussas cortas per se metre d'aise, per far d'espòrt, per anar en vacanças...
show nm : « show » (Basic). « show » (angl.) : v. mòstra - espectacle.
shunt (< angl.) nm, cf Ubaud Dicort : (électr.) « shunt » (Per Noste)
shuntar v, cf Ubaud Dicort : « v tr, (électr.) shunter » (v. çai sus)