« saupejar » : v. sopejar.

saupeta : saupa pichona.

saupetar (v. intr.) : fugir als grands quatre pès.

saupicar [veire salpicar, cf Ubaud Dicort] / salpicar (v. tr.) : esposcar.

saupièira : filat per pescar de saupas.

saupiquet [veire salpiquet nm, cf Ubaud Dicort] / saupicat (abs. Dicort) / saupicada [veire salpicada] : salsa fòrt relevada facha amb lo fetge fresc d'una lèbre plan netejat de çò telhut, amb de cambajon, de ventresca, d'alh, de ceba plan achiquetats, amb d'òli, de vinagre, de pebre, de sal, de laurièr e de frigola ; i cal ajustar lo sang de la lèbre (o, a defaut, lo sang d'un lapin, o de vin roge) ; cal far confir lo tot al fuòc plan doçamenton pendent una ora e o servir caud amb la lèbre entrecuècha a l'ast e flambuscada tres o quatre còps.

« sauplar » : v. sarclar.

« saupre » : v. saber.

saupudent (plt.) : èvol / èule (Sambucus ebulus)

sauput, -uda adj (Sauzet et Ubaud Vèrb occitan) : « su, sue » TdF jos ‘saupre’

sauquena / saucanèla nf : daurada jove (Coryphna hippurus)

saüquièr nm, cf Ubaud Dicort : « sureau, arbre » TdF jos ‘sambuquié’

sauquilhada [veire souquilhada, cf Ubaud Dicort] nf : montet de sòus.

saur, -a adj : blond, -a / rossèl, -a / jaune,-a.

saura nf : mena de peis (Smaris alcedo)

saurar (v. tr.) : far saurir ; salar e fumar ; far saurengar. (v. TdF ‘saura’)

Saurat Dionisi : autor occitan d'Arièja (1890-1958).

-SAURE : forma sufixada del grèc sauròs (salamandra) v. brontosaure - dinosaure.

saurèl 1 nm (v. Ubaud Dicort e Alibert) : mena de peis (Caramas tracharus)

saurèl 2, -a adj e n (abs. Dicort e TdF) : pelrossèl, -a, « jaune, blond » (Lexic M. Roqueta). (v. saur e sauret 2)

Se causiguèron aital : èra saurèl, èra saurèla.

Es passat lo dich que N.S. èra saurèl.

« Lo Saurèl » foguèt l'escais de Nòstre Sénher.

saurenc, -a / saurin, -a adj : d'un blond daurat « qui tire sur le blond, doré, ée, v. rossèl » TdF jos ‘sauren’.

Oliva saurenca ou saurina, variété d’olive noire. (v. TdF)

saurengada : sopa aprestada amb de legums torrats.

saurengar (v. tr.) : saurir / torrar (far freginar a la padena)

sauret 1 nm : anet salvatge ; filat de pesca ; macarèl cuèch a l'òli ; arenc salat e tressecat al fum (Clupea harengus)

sauret 2, -a adj, cf Ubaud Dicort : « sauret, blondin, ine » (v. TdF ‘sauret 1’) ; saurengat, -ada (freginat, -ada a la padena)

Arenc sauret, hareng saur. (v. TdF)

saureta nf (plt.) : immortala, « immortelle jaune, plante » TdF (Helichrysum Stæchas)

saurin 1 nm : mena de tremalh (filat de tres sisas de malhas)

saurin 2, -a / saurenc, -a adj : d'un blond daurat. (v. saurenc)

saurinós, -osa adj, cf Ubaud Dicort : « jaune, doré » (Brun Glossari Oc-Fr).  (v. saurenc)

saurir (v. tr.) : saurengar v. pus naut, « saurer, blondir ; saler et fumer » (v. TdF jos ‘saura’) .

saurit, -ida adj, cf Ubaud Dicort : « sauré, ée » TdF jos ‘saura’ ; « doré, -e » (Laus)

La pèl saurida, la peau hâlée, brunie. (Laus)

saurra / sorra nf (v. TdF jos ‘saurro’) : lèst / lòsa / sabla ; lima / lapa / les.

saurraire [ ~ sorraire] nm : lestaire (batèu per carrejar de sabla) « bateau destiné à charrier du lest » (TdF)

saurrar / sorrar (v. tr.) : lestar [v. sorrar 1].

sausaneda : brotas de sause. (v. Alibert)

sausareda / sauseda : airal cobèrt de sauses.

sause / salze [veire sause, cf Ubaud Dicort] nm (plt.) : (Salix alba)

sause amarinièr nm, cf Ubaud Dicort : « osier » TdF jos ‘sause’

sause blanc (plt.) : vedissa (Salix viminalis)

sause de paradís / sause muscat nm, cf Ubaud Dicort : « olivier de Bohème » (v. TdF jos ‘sause’)

sause ploraire (plt.) : (Salix babylonica)

sause roge (plt.) : (Salix purpurea)

sauseda / sausareda : airal cobèrt de sauses.

sausenada : agaric de sause (Armillaria mellea)

sausenat / sausin nm (v. Alibert) : passerat de sause (Fringilla montana)

sausenca nf (v. Ubaud Dicort e Alibert) : salsa.

sauserina : passerat de sause (Sylvia palustris) (v. TdF)

sauset (plt.) : mena de sause (Salix purpurea) ; sause jove ; brota de sause.

sauseta / sauseda nf (v. TdF jos ‘sauseto’) : v. sauseda.

sausièira : sauseda / sausareda. v. pus naut.

sausilha : mata de sauses joves ; mata de brotas de sauses.

sausilhon : sause pichonèl.

sausin / sausenat nm : passerat fèr de sause (Fringilla montana)

sausinar (v. intr.) : far plantièr / mancar l'escòla.

 

 

 

« saussa » e derivats. v. salsa e derivats.

saussairon [saussairons nm pl (v. Ubaud Dicort e Alibert) (plt.) : fenolh de mar (Crithmum maritimum) ; v. salsairon. (v. TdF jos ‘sausseiroun’)

« saussissa » e derivats. v. salsissa e derivats.

saussoira nf (v. Ubaud Dicort e Alibert) (plt.) : salicòr / salicòrn (Salicornia herbacea); (S. fruticosa) ; (S. macrostachya) ; (S. radicans) (v. sansoira 1)

saussòla nf, cf Ubaud Dicort : « sauce longue, sauce trop liquide ; soupe au vin, tasse de vin pané ; ragoût commun ; jardinage de rebut » TdF ‘saussolo’

saussòla (far -) (v. intr.) : trempar de pan dins de vin.

saut : bond ; tombada / rajal (sauta d'aiga) ; saut de molin (airal que l'aiga comença a tombar) ; bauç ; aire de dança ; t. tecn. de minaire (interrupcion d'una veta (sisa) de carbon)

Faire lo saut picarèl, tomber à la renverse, faire la culbute. (v. Ubaud Dicort e TdF jos ‘picarèu’)

De saut, d’emblée. (v. Ubaud Dicort e L. 336). [= de saut e de volada. v. TdF jos ‘saut’]

sauta d'aiga nf : rajal / tombada.

sautabancal (TdF ; abs. Dicort) : jòc que consistís a sautar banc o bòlas.

sautabaranha / sautabarralha (m. e f.) (los 2, abs. Dicort) (v. jos sautabarranhas 1)  / sautabartàs  (v. sautabartàs) : òme femnassièr ; filha fenestrièira.

Sautabaranha, o es totjorn estada !

sautabaranhas 1 / sautabarralhas n (v. Ubaud Dicort e Alibert) : « maraudeur, pillard ; homme qui n’est pas sérieux » (Alibert)

sautabaranhas 2 : « (qui saute les haies), nm sobriquet que les gens de mer donnent aux paysans » (TdF ‘sauto-baragno’)

sautabarri (m. e f.) : tustaboisses (m. e f.) / capleugièr, -ièira. (v. TdF ‘sauto-barri’)

sautabartàs n  : panaire ; garda comunal ; filha fenestrièira, « fille coureuse, v. corriòla ; bec-fin aquatique, v. boscarida » (v. TdF ‘sauto-bartas’) ; òme femnassièr

sauta bernat [sautabernat] / sauta boc [sautaboc] nm : langosta / sautarèla.

sautaboissons nm, cf Ubaud Dicort : v. sautabartàs. (v. TdF jos ‘sauto-bartas’)

sauta bòla [sautabòla] nm : mena d'aucèl (Motacilla modularis)0

sautacabra nf : (l.p.) vairòla fòla / varicèla / esclapeta

sauta cambeta (a -) [sautacambeta (de -) (v. Ubaud Dicort e TdF ‘sauto-cambeto’)] (loc. adv.) : a pè ranquet. v. pè ranquet.

sautacascabeta (de -) loc adv, cf Ubaud Dicort : « à cloche-pied » (Alibert). (v. sautacambeta (de -))

sautacavalet nm : asebon / asedur / sautamoton.

Jogar a sautacavalet, jouer au cheval fondu. (v. TdF jos ‘cavalet’)

sautada : tremalh per pescar de mujols o de lops ; sesilha de pesca ; còp de filat.

sautadet nm : v. sautador 1.

sautador 1 [ / sautadet] nm : ga (airal qu'un riu pòt èsser traversat a pè), « endroit où l’on est obligé de sauter » ; interrupcion de veta de mina ; « pièce d’un pressoir ». (v. TdF jos ‘sautadou’)

Lo sautadet de Cese, nom d’une cascade de la Céze (Gard) (v. TdF)

sautador 2 nm : « (sport) sautoir » (Laus, Sèrras-Ess.)

sauta en banca [sauta-en-banca] n : sauta en l'aire (persona que fa de torns d'adreça sus las plaças publicas)

sauta en barca [sauta-en-barca] nm : marin d'aiga doça (pej.) ; capa de marin.

sauta-en-l’èr n, cf Ubaud Dicort : « sauteur, saltimbanque » TdF ‘sauto-en-l’èr’

sauta grip [sautagrip] nm / sauta guirauda [sautaguirauda] nf (v. Ubaud Dicort e Alibert) : sauta boc / sautarèla.

sautaire 1 (subs. m.) : rigaudon (mena de dança) ; artison del formatge ; civada de mar / carambòt (Cancer squilla) ; sarclet (mena de peis de mar) (Atherina hipsetus)

sautaire 2, -aira [~ -airitz] adj e n : persona que sauta ; mistofla (m. e f. / mistoflet, -a; foitamonina (m. e f.) ; sauta-en-banca.

sautalaissas (m. e f.) : « sauteur » ; persona que los uèlhs li fan quatre ; esterlucat, -ada. (v. TdF ‘sauto-laisso’)

sautalangosta (m. e f.) [nm, cf Ubaud Dicort] : farivòl, -a / baganaud, -a / futil, -a ; paucval (m. e f.)

sauta-l'ase nm (v. p. 20, 2, c) : sautamoton (jòc de dròlles)

sauta lèbre [sautalèbre] nm (plt.) : (Centaurea scabiosa)

sautalengrin nm : òme magrostin e lèst ; cabirolaire ; paure bogre / paure diable. (v. TdF jos ‘sauto-alegrin’)

sautaleugièr (adj. e subs. m. e f.) [nm, cf Ubaud Dicort] : sautalaissas (m. e f.) ; cabifòl, -a / baug, -ja / falord, -a / cap d'aucèl (m. e f.) / falordàs, -assa.

sauta-li  / sauta-li dessús nm  : jòc de cutabòrlhe v. cutabòrlhe.

sauta morre [sautamorre] nm (plt.) : doblet de sauta volam (Chondrilla juncea). v. los compausats de morre (plt.)

sautamoton nm : jòc de dròlles.

sauta paret [sautaparet] nm (plt.) : (Sinapis arvensis) ; (S. alba) ; (S. dissecta)

sautapargue nm, cf Ubaud Dicort : « (qui franchit le bercail) sobriquet... » TdF ‘sauto-pargue’

sauta pochinchin [sautapochinchin] nm : sauta boc / langosta / sautarèla.

sautapol nm (plt.) : (Stipa pennata)

sautar (v. intr. e tr.) (v. TdF) : bondir ; encambar ; ometre.

« Quand lo mèrlhe sauta al prat,

lèva la coeta, lèva la coeta ;

quand lo mèrlhe sauta al prat,

lèva la coeta e baissa lo cap » (Repic de cançon calhòla.)