* Qui s'engana e se recòrda se merita pas la còrda. * Prend la filha de ton vesin, que coneisses ja lo seu sin. * Lo solelh que se colca rossèl, l'endeman se mostrarà bèl. * Qui d'autrú vòl mal parlar, que s'agache, se calarà. * Entre Martror e Nadal, las culhidas dins l'ostal. * Per Santa Catarina tot çò plantat pren racina. * Las romes fan pas de rasims. * Beure coma un trauc de talpa. * Brava femna dins l'ostal val mai que bòria e que cabal. * Luna mercruda, prada mofuda, femna barbuda, cada cent ans i n'a pro d'una. * Lo temps val d'argent. * Cada cat e cada can coeteja a sa fantasiá. * Lo gal, per lo qu'a la crespina, (per lo qu'es astruc) : fa tantes d'uòus coma la galina. * Quand lo nas raja, lo cuol susa pas, mas quand fa plan caud, lo cuol fa canal. * A bon maçon, tota pèira li fa canton. * Tant que petas siás pas mòrt. * Li parlas figas, te respond rasims !! * Se moca pas amb las aurelhas ! * Lo trabalh fach li fa pas paur, lo qu'es a far lo fa tremblar (R. V, 415) * Cal pas donar de temps al temps, que lo te cal prene quand ven. * Lo mal temps dura pas totjorn. * Après un temps ne ven un autre. * Qui pauc semena, pauc culhís. * Cal vendemiar quand se vendémia. * Cal aver bravament la canha per prometre pas. * Qui a pas res pus fa pinquet (se contenta de pauc) * Mai val petaç que traucàs. * La Mòrt nos tuteja totes. * Dura la Mòrt, que pren lo feble coma lo fòrt. * Li cantam lo requièm : a pagat e nosautres devèm. * Messa ni mai civada retardan pas la jornada. * Brave regalèmus càmbia dels orèmus ! * Bufa de bufa, tot es bufa ! * Val mai lum que non pas negrum ! * I a un temps per dançar e un temps per plorar. * D'ont mai grassa la feda d'ont mai a de pats. * Tot ven de la posca e tot vendrà posca. * Del costat del margue la fòrça ! * Lo tròp parlar fa desparlar. * Pissavinagre... mièg-caluc ! * L'òme es un lop per l'òme ! * Mèl passa vinagre. (Los 10 darrièrs provèrbis son tirats del Qohelèt de la Bíblia.) proverbiaire, -aira : diseire,-a o colleccionaire,-a de provèrbis. proverbial, -a : qu'a lo caractèr d'un provèrbi ; exemplar, -a ; remarcable, -a. Locucion proverbiala. Bontat proverbiala. proverbialament : d'un biais proverbial. proverbiós, -osa adj : que ditz de provèrbis. proveseire, -eira n, cf Ubaud Dicort : « pourvoyeur, -euse » (Laus) provesidor nm (v. Ubaud Dicort e TdF), -a : persona que provesís (qu'equipa, qu'avitalha...) (v. proveseire) provesiment : accion de provesir o de se provesir (t. a.) ; trocèl (farda, linge, raubas...) ; avitalhament. provesion (abs. Dicort) : provision. v. provision. provesir (v. tr. e intr.) : dotar (metre q.q. en possession de çò necessari) ; equipar quicòm de çò util ; subvenir a. Sos parents l'an provesit de tot. A provesida sa demòra. Dieu i provesirà, fanton. provesir (se) : s'equipar ; s'avitalhar ; n'apelar a un poder pus competent. Se cal provesir abans de partir en expedicion. Lo naviri se provesís a cada escala. S'es provesit en cassassion, en Conselh d'Estat.		proveta : aeromètre ; alcoòlomètre ; porcion d'òli, de vin... per los far tastar a q.q. coma pròva de lor valor ; tub de veire tampat d'un costat, e que i se pòt far tot un fum d'experiments. providéncia : Dieu que velha sus l'univèrs, que lo gandís, que lo govèrna en tota saviesa ; persona qu'ajuda, que gandís... La providéncia divina. Aquela femna es la providéncia dels paures. providencial, -a : relatiu, -iva a la Providéncia ; oportun, -a. providencialament : d'un biais providencial. província : país conquistat per Roma e administrat per un governador (Provença ven de « província ») ; division administrativa ; ensemble, en França, de tot çò que fa pas partida de París. La província pus espandida d'Occitània es Lengadòc. provincial, -a adj e n : relatiu, -iva a la província (sovent pej.) ; superior,-a regional,-a d'institucions religiosas. Es pas qu'un paure provincial ! diguèt lo parisenc. M'agrada d'èsser pas qu'un paure provincial. Lo Provincial balha sas directivas. provincialat nm, cf Ubaud Dicort : « provincialat, dignité ecclésiastique » TdF provincialisme nm : biais de dire tipic de tala o tala província ; « provincialisme » (Rapin). (# provençalisme) provision (R. V, 538) : ensemble de çò necessari o de çò util per la vida dels cadajorns ; argent depausat en banca en mòde de resèrva ; soma balhada a títol d'acompte... provisional, -a adj : « provisionnel, -elle » (Laus) Acompte provisional. provisionar v , cf Ubaud Dicort : « v tr, provisionner » (Per Noste) provisionari nm, cf Ubaud Dicort : « pourvoyeur » (Sèrras-Ess., TdF ‘prouvesiounari’) provisioneta nf , cf Ubaud Dicort : « petite provision » TdF ‘prouvesiouneto’ provisor, -a : persona cargada de l'administracion d'un licèu. provisorat nm : carga de provisor. provisòri, -a : transitòri, -a. provisòriament : a títol provisòri. provocacion : escomesa (desfís, ataca, pari) provocador, -airitz (abs. Dicort) : persona o causa que provòca. (v. provocaire) provocaire, -aira n, cf Ubaud Dicort : « provocateur, trice » (v. TdF jos ‘prouvoucadou’ e v. Basic) provocant, -a adj : « qui provoque, v. morgaire » TdF ; « aguichant, -e » (Laus) Una femna provocanta. provocar (v. tr.) (R. V, 577) : acometre / enfuscar / excitar (R. II, 398) ; èsser la causa de quicòm ; atacar. Provocar q.q. a se batre. Provocar l'indignacion. provocatiu, -iva (R. V, 577) (abs. Dicort) : qu'a lo poder de provocar. provocativament (abs. Dicort) : d'un biais provocatiu. provocator, -tritz n (abs. Dicort) : persona que provòca, « provocateur, -trice » (v. Lèbre, Rapin). (v. provocaire) proxenèta n : macarèl (persona que prostituís) proxenitisme : accion de prostituïr. proximitat nf : vesinatge (situacion d'una causa prèpa d'una autra) ; prèp dins lo temps. Proximitat de dos ostals. Proximitat de las vacanças. A proximitat : als environs immediats. A proximitat de : prèp de / al ras de / a tocar de. prudariá nf (< fr), cf Ubaud Dicort : « pruderie » TdF prude, -da adj : cuolcosut, -uda (d'una pudor excessiva) Prudenci (m.) - Prudéncia (f.) : prenoms. prudéncia : qualitat de q.q. de prudent. prudenciar v, cf Ubaud Dicort : « v tr, rendre prudent » TdF ‘prudença’ prudent, -a : rasonable, -a ; avisat, -ada ; prevesent, -a. prudentament : d'un biais prudent. prudomal, -a [veire prodomal, cf Ubaud Dicort] adj : relatiu, -iva als prudòmes. Tribunal prudomal. Procedura prudomala.