oleografic, -a : relatiu, -iva a l'oleografia.

oleòma (m.) : neoplasia inflamatòria amodada per d'injeccions d'òli.

oleomètre : aparelh per determinar la densitat dels òlis.

òler [veire nòler, cf Ubaud Dicort] (v. intr.) : nòler (sentir a bon)

olet nm, cf Ubaud Dicort (v. ola) : « t. de coiffure, au 18ème siècle » TdF

oleta : ola pichonèla ; pinhata (ola en terralha)

òlfa nf : v. òlva.

olfaccion : percepcion de las sentors.

olfactiu, -iva : que servís a l'olfaccion o que ne depend.

olfada : alen / buf ; alenada.

òlfi nm : v. òlva.

olfièira : matalàs d'òlvas de civada.

òlga : nolença / perfum / bona sentor / redoléncia.

olhar 1 / asolhar / asulhar (v. tr.) : acabar d'emplenar una barrica. (# oliar)

olhar 2 (Alibert) (v. tr.) : ulhar / escuçonar (empeutar per escuçon) (# oliar)

olhatge nm, cf Ubaud Dicort : « remplage des tonneaux » TdF jos ‘uiage’, « ouillage » (# oliatge)

olhòl [veire ulhòt, cf Ubaud Dicort] nm (plt.) : olet / camomilha (R. II, 303) (Anthemis cotula)

òli (m.) : liquid onctuós tirat de substàncias oleaginosas (t. a.) (v. TdF)

Òli d'oliva.

Òli de caulet-raba.

Òli de ricin.

Òli de fetge de merluça.

Los òlis sants (pels sacraments de la Glèisa)

òli bolhent nm, cf Ubaud Dicort : « huile bouillante » TdF jos ‘oli’

òli d’endura nm, cf Ubaud Dicort : « patience » TdF jos ‘enduro’ (v. grais d’endura)

òli de gavèl / òli de sarment / òli de setembre / òli de soca nm, cf Ubaud Dicort : « jus de la vigne, vin, purée septembrale (Rabelais) » (v. TdF jos ‘oli’)

òli ronhièr : òli contra la ronha.

òli verge nm, cf Ubaud Dicort : « huile vierge » TdF jos ‘oli’

òlia nf : « marc de noix » ; marc d'olivas. (Alibert)

oliada nf, cf Ubaud Dicort : « soupe à l’huile et à l’ail, v. aiga bolida ; potée de viandes et de légumes, v. olada ; repas copieux ; tas de noix concassées » (v. TdF)

oliaire nm, -a : persona que fa d'òli o que vend d'òli.

oliar (v. tr.) : onchar / ónher amb d'òli (metre d'òli) ; trempar dins l'òli. (# olhar)

Mecanisme plan oliat.

Ensalada plan oliada.

oliat nm, cf Ubaud Dicort : v. oliada.  (v. TdF jos ‘ouliado’)

oliatge : accion o resulta d'oliar.

oliban (L. 266 ; abs. Dicort) : encens.

olièira nf : pèça de metal que pòrta dos garrafons : un per l'òli, l'autre pel vinagre ; garrafon per l'òli.

olièr 1, -ièira n, cf Ubaud Dicort : terralhièr, -ièira (persona que fa de terrinas o de topins)

olièr 2, -ièira [v. olièira] adj e n, cf Ubaud Dicort : « huilier, -ère » (Per Noste)

olifant : instrument de musica medieval fach amb una trompa d'elefant.

OLIG- : forma prefixada del grèc òligòs (pichon ; pauc)

oligarca (m.) : caduna de las personas que fan partida d'una oligarquia.

oligarquia : governament entre las mans de qualques personas.

oligarquic, -a : relatiu, -iva a una oligarquia.

Governament oligarquic.

oligarquicament : d'un biais oligarquic.

oligist nm, cf Ubaud Dicort : « (minér.) oligiste » (Per Noste)

OLIGO- : v. OLIG-  prefix que servís a formar tot un fum de tèrmes medicals.

oligoartriti (f.) : artriti que tòca pauc d'articulacions. 

oligocèn, -a (adj. e subs. m.) : relatiu, -iva al periòde segond de l'èra terciària ; temporada d'aquel periòde.

oligoelement : element mineral o metallic, present dins l'organisme en quantitats fòrt pichonas.

oligofag, -a (abs. Dicort) : natura d'un predator o d'un parasit que se pòt avidar solament de qualques espècias.

oligofagia : diminucion de l'apetís.

oligofrèn, -a : persona que patís d'oligofrenia.

oligofrenia : deficiéncia mentala.

oligomenorrèa : diminucion de la frequéncia menstruala.

oligoterapia : emplec terapeutic dels oligoelements.

oliguria : diminucion de la quantitat de las urinas.

Olimp : montanha de Grècia ; prenom masculin.

Olimpia : vila de Grècia ; prenom femenin.

olimpiada nf : periòd de quatre ans entre los jòcs olimpics. (v. olimpiadas)

olimpiadas (f. pl.) : jòcs olimpics.

olimpian, -a adj e n : majestuós, -a e seren, -a.

Calme olimpian.

olimpic, -a : relatiu, -iva a una olimpiada.

Estadi olimpic.

Piscina olimpica.

 

 

olimpicament (abs. Dicort) : majestuosament.

olimpisme nm, cf Ubaud Dicort : « olympisme » (Per Noste)

olinda nf, cf Ubaud Dicort : « olinde, lame d’épée triangulaire et très fine ; épée, v. espasa ; lance de canne, v. cana » (v. TdF)

oliós, -osa : que conten d'òli ; que revèrta d'òli.

Substància oliosa.

Pel oliós.

Pèl oliosa.

oliu [veire olivièr, cf Ubaud Dicort] nm (los 2, L. 266) : arbre que sa frucha es l'oliva (Olea europaea)

M'agrada lo verd cambiadís de las fuèlhas d'oliu.

oliva : frucha de l'oliu.

Oliva : prenom m. e f.

olivada : culhida de las olivas ; sason d'aquela culhida.

olivador (v. Ubaud Dicort) : « nm, celui qui cueille, qui gaule les olives » (L. 266). (v. olivaire)

olivadura : formacion d'una bofiòla sus la pèl cremada.

olivaire, -aira / airitz n : persona que culhís las olivas.

olivaireda nf, cf Ubaud Dicort : « verger ou bois d’olivier » TdF ‘oliveiredo’

olivairet ~ olivieiret nm, cf Ubaud Dicort : « petit olivier, plant d’olivier » TdF ‘óuliveiret’

olivairòla nf, cf Ubaud Dicort : « variété d’olive, verte et odorante » TdF ‘óuliveirolo’

olivar (v. tr. e intr.) : culhir las olivas ; amassar las olivas ; far una bofiòla.

olivason nf, cf Ubaud Dicort : v. olivada. (v. TdF jos ‘óulivado’)

olivastre 1, -tra adj : color d'òli d'oliva.

olivastre 2 nm (plt.) : aladèr mascle (Phillyrea angustifolia) ; oliu salvatge.

olivastre boscàs nm (plt.) : oliu fèr (Ligustrum vulgare)

olivatge : accion o resulta de culhir las olivas.

oliveda nf / oliveireda (abs. Dicort) : airal plantat d'olius. (v. olivaireda)

olivèia nf (TdF ‘oulivèio’ ; abs. Dicort) : cançon d'olivaira, d'olivairitz.

olivejar : frequentatiu d'olivar v. pus naut, « v intr, v. olivar, plus usité » (v. TdF).

olivenc, -a : relatiu, -iva a l'oliva.

oliveta 1 nf : oliva pichona (v. TdF ‘ouliveto 2’;

oliveta 2 [veire oliveda, cf Ubaud Dicort] nf : bosquet d'olius ;

olivetas (las -) nf pl : mena de dança. (v. TdF jos ‘ouliveto 1’)

Olivià [Olívia] : prenom fem.

olivièira : mena d'oliva gròssa plan en carn ; recipient per l'òli.

olivieiret nm : v. olivairet. (v. TdF jos ‘óuliveiret’)

olivièr : oliu v. pus naut.

olivièr de Boèmia nm, cf Ubaud Dicort : « olivier de Bohème, v. sause muscat » (v. TdF)

olivièr feran nm, cf Ubaud Dicort : « olivier sauvage » TdF jos’óulivié’

Olivièr : prenom masc.

olivina nf, cf Ubaud Dicort : « (minér.) olivine » (Per Noste)

olivona : mena de castanha.

olm [ ~ olme ~ orme] nm / om [veire olme, cf Ubaud Dicort] / omat (abs. Dicort) : mena d'arbre (Ulmus campester) (v. TdF jos ‘óume’)

olmada nf : airal plantat d'olms ; lach aprestat amb de raiças d'olm trissadas per ónher la fustalha que vinèsse pas (que perdèsse pas) ; « bolet de l’ormeau » (v. TdF ‘oumado’)

olmat nm : olm. v. olm.

olmeda [ ~ ormeda] / olmièira nf : plantacion d'olms.

olmet : olm pichon.

olmeta (abs. Dicort) : olmeda pichona.

òlmi nm : (quimia) « holmium » (v. Ubaud Dicc. scient. p. 366)

olmièira : olmeda.

olmina nf, cf Ubaud Dicort : « (chimie) holmine »

olo ! : interj. per far fugir los cans.

olocaust : sacrifici ebrèu que la victima èra consumida pel fuòc ; victima aital consumida ; massacre de uèch milions de Josieus pels nazis de 1939 a 1945.

Olofèrnes : prenom.

olograf, -a adj : escrich en entièr de la man del testador.

Testament olograf.

olografia nf, cf Ubaud Dicort : « holographie » (Per Noste)

olografiar (v. tr.) : escriure en entièr de sa pròpria man.

olograma nm, cf Ubaud Dicort : « hologramme » (Per Noste)

olon nm, cf Ubaud Dicort : « pot, v. topin » (v. TdF)

olor nf : nolença (bona sentor).

olorejar (v. intr.) : sentir a bon.

« òlsa » : v. dòlça.

Òlt [ ~ Òut] n pr m (lt / ut) : ribièira que se gèta dins Garona ; departament occitan. v. p. 1053.

Òlt [ ~ Òut] e Garona : departament occitan. v. p. 1053.

oltés ~ outés, -esa adj, cf Ubaud Dicort : « lotois, -e » (v.  Òlt)

« oludar » : v. udolar.

òlva / òlfa nf (v. Ubaud Dicort e Alibert) : ac / àbet / aròfa / bolòfa / ase (envolopa de gran de cerealum).

òlze nm (v. Ubaud Dicort e Alibert) : claveta de ròda ; gopilha en general (cunh de fust o de metal per juntar quicòm.