minaud, a n : persona que fa de manièiras (R. VI, 355).

minçament adv, cf Ubaud Dicort : « mesquinement, modiquement » TdF

mincet, -a adj, cf Ubaud Dicort : « un peu mince, assez mince, grêle, svelte, v. primet » TdF

mincetat nf, cf Ubaud Dicort : « ténuité, qualité de ce qui est mince » TdF

minçolet / minçolin, -a adj, cf Ubaud Dicort : « très mince, ténu, ue, grêle, fluet, ette » TdF jos ‘minçoulet’

minçon / minçòt, -a adj, cf Ubaud Dicort : v. mincet. (v. TdF jos ‘mincet’)

minçonèl, -a adj, cf Ubaud Dicort : (v. minçon)

minçòt, -a adj : v. minçon.

mineral 1 nm : substància naturala inorganica / ròca que conten un metal.

Mineral de coire, de fèrre, d'urani...

mineral 2, -a adj : relatiu, -iva a un mineral.

Règne mineral.

Aiga minerala.

mineralizable, -bla : que pòt èsser mineralizat, -ada.

mineralizacion : accion de mineralizar o de se mineralizar.

mineralizador, -airitz (abs. Ubaud Dicort) : que mineraliza. (v. mineralizator)

mineralizant, -a   : que favorís la mineralizacion.

mineralizar (v. tr.) : mudar un metal en mineral ; apondre (ajustar) dins una tèrra de minerals utils ; donar a quicòm l'aspècte del mineral.

mineralizar (se) : se cargar de substàncias mineralas.

mineralizator, -tritz adj : « minéralisateur, -trice » (v. Rapin)

mineralogia : estudi scientific dels minerals.

mineralogic, -a : relatiu, -iva a la mineralogia.

Recèrcas mineralogicas.

Tròba mineralogica.

Placa mineralogica : placa d'immatriculacion.

mineralogista (m. e f.) : especialista en mineralogia.

minèrva nf, cf Ubaud Dicort : « minerve » (Rapin)

minet 1, -a adj e n, cf Ubaud Dicort (v. min) : « tout petit, ite, menu, ue, mignon, onne ; minet, ette, jeune chat, jeune chatte, v. minon ; furet, v. furet ; grand-papa, grand’maman, aîeul, vieille femme, v. menin » (v. TdF)

minet 2 ! interj, cf Ubaud Dicort : « formule pour appeler le chat » (Carrasco)

mineta 1 nf (plt.) : (Trifolium aureum)

mineta 2 nf, cf Ubaud Dicort : « petite mine, minois ; air chafoin, minauderie, chattemite, personne rusée » TdF jos ‘mineto 1’

 

mineta 3 (mena de carbon) nf, cf Ubaud Dicort : « minette [v. meneta 2 » (Sèrras-Ess.)]

minga (adv. arc.) : pas ges / pas brica (v. TdF ‘mingo’). v. mica.

mingana [veire mengana, cf Ubaud Dicort] nf : lànfia / petòfia.

Tas minganas m'enfuscan !

minganejaire (abs. Dicort), -a : lanfiejaire, -a / petofiejaire, -a. (v. menganós)

mingarèl, -a adj : magrostin, -a ; escanaulit, -ida.

mingolet, -a adj, cf Ubaud Dicort : v. mingarèl. (v. TdF jos ‘mingoulet’)

mingon 1 (adv.) : diminutiu de minga.

I n'a minga / i n'a mingon : i n'a pas ges.

Ne vòl pas mingon : ne vòl pas brica.

mingon 2, -a (subs.) : mendicant, -a / quistaire, -a. (v. TdF)

mingonejar / mingonar (abs. Dicort) (v. tr. e intr.) : mendicar / quistar.

Quita pas de mingonejar.

mingonejaire, -aira : mendicaire, -a.

mingrar (non preconizat Dicort) (v. intr.) : v. migrar 1.

mingre [, -gra] adj, cf Ubaud Dicort  : v. melingre 1.

mingrolet, -a adj, cf Ubaud Dicort : v. mingarèl. (v. TdF jos ‘mingoulet’)

mingròt, -a adj : diminutiu de mingre, -a.

minhard, -a adj : manhac, -aga / refastinhós, -a pel manjar ; fleis, -ssa / amistós, -osa ; tendrièr, -ièira ; tròp sensible, -a al mendre inconfòrt / tròp delicat, -ada.

minharda nf (plt.) : mena d'ulhet (Dianthus fimbriatus)

minhardament adv : refastinhosament ; delicadament.

minhardar (v. tr.) : tolhorar / costosir / poponar.

minhardatge [minharditge, cf Ubaud Dicort p. 155] nm : accion o resulta d'èsser minhard (t. a)

minhardejar (v. tr.) : frequentatiu de minhardar.

minhardèl / minhardet, -a adj e n, cf Ubaud Dicort : « petit mignard, jeune fille délicate » (v. TdF jos ‘mignardet’)

minhardisa nf / minharditge nm , cf Ubaud Dicort : « mignardise, cajolerie » TdF jos ‘mignardige’

minhardós, -osa : t. a. de minhard, -a, « mignard, arde, caressant, ante » TdF.

minhon, -a adj e n, cf Ubaud Dicort : « mignon, onne, délicat, ate, gentil, ille ; bien-aimé, préféré, ée » TdF ‘mignoun’

minhona nf, cf Ubaud Dicort : « mignonne, caractère d’imprimerie » TdF

minhonament adv, cf Ubaud Dicort : « mignonnement » TdF

minhonet, -a adj e n, cf Ubaud Dicort : « petit mignon, petite favorite » TdF

minhoneta nf, cf Ubaud Dicort : « mignonnette, dianthus plumarius (Lin.), plante » TdF

minhòt, -a n : « mignon, onne » ; favorit, -a (t. a.) ; « bien-aimé, ée, v. titorèl » (v. TdF ‘mignot’)

minhòta nf, cf Ubaud Dicort : « mouillotte, tranche de pain, v. lesca 2 ; petite motte de terre qui reste au fond d’une tranchée » (v. TdF)

minhotar (v. tr.) : tolhorar / costosir / alispar (t. a.)

minhotariá : alispada / tolhorada (t. a.)

minhotejar v, cf Ubaud Dicort : v. minhotar. (v. TdF jos ‘mignouta’)

minhoton nm, cf Ubaud Dicort : « petit mignon, petit benjamin » TdF

MINI- : forma prefixada del latin minimum.

mini- prefixe : « mini-. On utilisera plutôt les suffixes diminutifs et surdiminutifs : -et, -eta ; òt, -òta ; etet, -eteta ; otòt, -otòta » (v. Per Noste jos ‘mini-‘)

mini 1 (adj. e subs. inv.) (abs. Dicort) : se ditz de quicòm de bravament cortin. Una minirauba : una rauba rasapet.

mini 2 nm, cf Ubaud Dicort (R. IV, 234) : pigment rojós qu'es un oxid de plomb fondut ; mena de pintura antirovilh.

 

 

miniatura : letra roja traçada amb de mini suls manuscrits enluminats ; art de pénher en reduccion amb de colors finas, sus ivòri o sus velin ; çò pench (pinturat) aital.

Retrach en miniatura.

miniaturista (m. e f.) : artista (m. e f.) que fa de miniaturas.

miniaturizacion : accion de miniaturizar.

miniaturizar (v. tr.) : fargar un aparelh, un mecanisme, un personatge, un aplech... dins de dimensions bravament pichonas.

minibús (abs. Dicort) : autobús pichonèl, « minibus » (Per Noste).

minicadena (abs. Dicort) : cadena fòrt compacta de nauta fidelitat.

minicaisseta (abs. Dicort) : audiocaisseta pichonèla ; magnetofon qu'utiliza aquela mena de caisseta.

minicar (abs. Dicort) : autobús de linha pichonèl.

minièira nf (del gallés MINA) : mina

minièr 1 nm : persona que tuna (cava) dins una mina.

minièr 2, -ièra adj : « minier, -ière » (Laus)

minim, -a (adj. e subs.) (R. IV, 198) (sab.) : superlatiu de pichon, -a. (v. menim)

Eveniment minim.

Pèrdia minima.

Poténcia minima, puissance minimale (fisica). (v. Ubaud Dicc. scient. p. 252)

Al minim, au minimum. (Laus)

Lo minim d’una foncion, le minimum d’une fonction (matematica) (v. Ubaud Dicc. scient. p. 102)

minima (a -) loc adv, cf Ubaud Dicort : « (lat.) a minima » (Per Noste)

Apèl a minima, appel à minima. (Rapin)

minimal, -a adj : minimum (lat.), « minimal, -e » (Laus)

La dòsi minimala : la dòsi pus pichona.

minimalisme : recèrca de solucions que demandan lo mens de mejans, lo mens d'esfòrç, lo mens de còst...

minimalista adj e n (m. e f.) : relatiu, -iva al minimalisme ; adèpte, -a del minimalisme.

minimalizacion  : accion o resulta de minimalizar .

minimalizar (v. tr.) : reduire al minimum (lat.) ; t. tecn. de matematicas.

Minimalizar lo còst de produccion.

minimizacion : accion o resulta de minimizar.

minimizar (v. tr.) : reduire l'importància de quicòm ; t. tecn. de matematicas.

Minimizar la gravetat de la situacion.

minimós, -osa (abs. Dicort) : que s'ocupa dels mendres detalhs ; que s'ocupa de detalhs inutils d'a fons ; maniac, -a del perfeccionisme ; tròp pimpilhós, -osa. (v. menimós)

minimum nm (lat.) : çò pus mens, « minimum » (Laus, Basic).

S. M. I. C. : salari minimum interprofessional de creissença.

mini-ordenador (v. p. 20, N.B. 2) (abs. Dicort) (v. ordenador) : ordenador pichonèl.  

minirauba (abs. Dicort) : rauba rasapet (l.p.)

minisatellit (abs. Dicort) : satellit pichonèl.

ministèri : fonccion sacerdotala ; carga publica d'un elegit al nivèl pus naut ; airal que i trabalha un ministre.

ministerial, -a : relatiu, -iva a un ministèri.

ministerialament adv, cf Ubaud Dicort : « ministériellement » (Rapin)

ministrable, -bla : elegit, -ida que pòt venir ministre, -a.

ministre, -tra n : prèire ; pastor protestant ; òme d'estat cargat d'una fonccion publica al governament.

minitèl nm, cf Ubaud Dicort : « minitel » (Sèrras-Ess.)

minium nm (lat.) (abs. Dicort) : oxid de plomb d'un roge vermelh que, mesclat amb d'òli, fa la guèrra al rovilh. (v. mini 2)

minon 1, -a n / minòt, -a (abs. Dicort) : caton, catona.

minon 2 ! interj, cf Ubaud Dicort : « minon, terme dont on se sert pour appeler les petits chats » TdF ‘minoun’

minonada : catonada.

minonar (v. intr.) : catonar.

minonet nm, cf Ubaud Dicort : « petit chaton » TdF

minor, -a adj [veire menor, cf Ubaud Dicort] (del latin minor, -oris) : mendre, « mineur, -eure » (Laus).

Art minor.

Ton minor.

Problèma minor.

Tèrça minora.

Fraire minor.

Òrdres minors : portièr ; legeire ; acolit ; exorcista.

Minora d'un sillogisme.

minoracion : accion o resulta de minorar.

minorant nm : (matematica) « minorant »’ (v. Ubaud Dicc. scient. p. 102)

minorar (v. tr.) : evaluar quicòm al dejós de sa valor ; diminuir l'importància de quicòm ; apichonar.

minoritari, -ària adj : que fa partida d'una minoritat.

minoritat nf : ensemble mens important en nombre qu'un autre.

minoratiu, -iva adj (abs. Dicort) : que minora, que diminuís, « minorati, -ive » (Per Noste).

minorizacion nf, v. Ubaud Dicort Errata web : « minorisation » (v. çai jos)

minorizar : « v tr, minoriser » (Per Noste)

minorizat, -ada adj, v. Ubaud Dicort Errata web : « minorisé, -e » (v. çai sus)

minós, -osa : que fa de minas / que fa de manièiras (R. VI, 355).

minòt 1 nm : farina de flor / farina de primièira qualitat.

minòt 2 nm, cf Ubaud Dicort : « gamin » (Lèbre) ; « (dandy) minet » (Rapin)

minòta 1 nf, cf Ubaud Dicort : « gamine » (Lèbre) ; « (jeune fille à la mode) minette » (Rapin)

minòta 2 nf, cf Ubaud Dicort : v. mineta 2. (v. TdF jos ‘mineto’)

Cargar / prene la minòta, se griser. (v. Ubaud Dicort e TdF)

minotariá : molinariá (R. IV, 246) industriala.

minotaure [Minotaure n pr m, cf Ubaud Dicort] : monstre de legenda mitat òme mitat brau.

minotièr nm, -ièira : persona que ten una minotariá.

minsa (plt.) : doceta de prat (Draba pratensis)

« minsonja » : v. messorga.

minucia : consciéncia granda dins tot çò que l'òm fa.

minuciós, -osa : que fa son trabalh fòrt conscienciosament .

minuciosament adv : fòrt conscienciosament.