|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
incommensurabilitat nf : estat de çò incommensurable. incommensurable, -bla : que pòt pas èsser comparat, -ada adeqüatament a quicòm mai ; que pòt pas èsser mesurat. Pròsa amb poesia son incommensurablas. Tropelada incommensurabla. incommutabilitat nf :
« incommutablité » (Per Noste) incommutable, -bla adj, cf Ubaud Dicort : « incommutable » (Rapin) incomòdament adv, cf Ubaud Dicort :
« incommodément »
TdF ‘incoumoudamen’ incomodant, -a adj, cf Ubaud Dicort :
« incommodant, ante » TdF ‘incoumoudant’ incomodar (v. tr.) : venir a revèrs / embarrassar / geinar (en parlant del sentit, de l'èime, de l'esperit) incomodat, -ada adj : « incommodé,
indisposé, ée, hernieux, euse ; impotent » TdF jos ‘incoumouda’ incomòde, -da : mal comòde, -a (t. a.) incomoditat nf : quicòm que ven a revèrs (t.a.) incomparablament : d'un biais incomparable. incomparable, -bla : que pòt pas èsser comparat, -ada. incompartible, -bla : que pòt pas èsser compartit, -ida. incompatibilitat nf : estat de çò incompatible. incompatiblament : d'un biais incompatible. incompatible, -bla : que s'endeven pas amb quicòm mai o q.q.
mai. Sciéncia e Fe son pas incompatiblas. Fuòc e aiga son incompatibles. incompeténcia : estat de q.q. d'incompetent. incompetent, -a : qu'es pas capable, -a de far tala causa. incompetentament : d'un biais incompetent. incomplet [incomplèt (v. Ubaud Dicort e TdF)], -a adj : qu'es pas complet, -a. v. completas. incompletament [incomplètament] adv : d'un biais incomplet. incompreensibilitat nf (abs. Dicort) : estat de çò incompreensible. incompreensiblament adv (abs. Dicort) : d'un biais incompreensible. incompreensible, - bla adj (Basic ; abs. Dicort) : de fòrt mal comprene ; que pòt pas èsser comprés, -esa. (v. incomprensible) incompreension nf (Basic ; abs. Dicort) : manca de compreension. (v.
incompreneson) incompreensiu, -iva adj (abs. Dicort) : qu'es pas compreensiu, -iva. (v. incomprensiu) incompreneson
nf, cf Ubaud Dicort :
« incompréhension » (Lagarde) incomprensible, -bla adj, cf Ubaud Dicort :
« incompréhensible » TdF. incomprensiu, -iva adj, cf Ubaud Dicort : « incompréhensif,
-ive » (Laus) incomprés, -esa : qualqu'un qu'es pas comprés ; quicòm qu'es pas comprés. incompressibilitat nf : proprietat de çò incompressible. incompressiblament : d'un biais incompressible. incompressible, -bla : que pòt pas èsser comprimit, -ida. Despensas incompressiblas. incomprimible, -bla (abs.
Dicort) : que pòt pas
èsser comprimit, -ida. (v. incompressible) incomptable, -bla : que pòt pas èsser comptat, -ada. incomunicabilitat nf : estat de çò incomunicable. incomunicable, -bla : que pòt pas èsser comunicat, -ada. incomunicacion (abs. Dicort) : manca de comunicacion, « incommmunication » (Rapin). incomunicar (abs. Dicort) (v. tr.) : comunicar pas. inconcebablament : d'un biais inconcebable. inconcebable, -bla adj (v. Ubaud Dicort, TdF, Alibert) / inconcebible, -bla (v. inconcebible) : de mal concebre ; que pòt pas èsser concebut, -uda. Es inconcebable de servar pas sa lenga mairala. inconcebible,
-bla adj :
« inconcevable » (Lèbre, Rapin). (v. inconcebable) inconcebibilitat nf (abs. Dicort) : estat de çò inconcebable. inconciliablament : d'un biais inconciliable. inconciliable, -bla : que pòt pas èsser conciliat, -ada. inconclusiu, -iva (abs. Dicort) : qu'es pas conclusiu, -iva. incondensable, -bla : que pòt pas èsser condensat, -ada. incondicional, -a adj e n : sens cap de condicion. Redicion incondicionala. incondicionalament : d'un biais incondicional. incondicionalitat nf, cf Ubaud Dicort :
« inconditionnalité » (Per
Noste) incondicionat, -ada adj (abs. Dicort) : sens condicions, « inconditionné, -e » (Per Noste). inconducha / inconduita [veire inconducha, cf Ubaud Dicort] nf : mal comportament. inconegut, -uda adj e n : qu'es pas conegut, -uda. inconeissable, -bla : que pòt pas èsser conegut, -uda. |
|
inconfés, -essa (inconfès,
-èssa (v. confès)) : sens aver estat confessat. A defuntat inconfés. inconfessable, -bla (abs.
Dicort) : que pòt pas
èsser confessat [v. confessable], « inavouable » (Laus). inconfondablament (abs. Dicort) : d'un biais inconfondable. inconfondable, -bla (abs.
Dicort) : que pòt
pas èsser confondut [v. confusible]. inconfortablament adv, cf Ubaud Dicort :
« inconfortablement » (Per Noste) inconfortable, -bla adj, cf Ubaud Dicort : « inconfortable » (Rapin) incongelable, -bla : que pòt pas èsser congelat, -ada. incongrú, -ua : inconvenent, -a. incongruament : d'un biais incongrú. incongruéncia (abs. Dicort) / incongruïtat (v. incongruitat) : manca de congruitat. incongruent, -a (abs. Dicort) : incongrú, -ua. incongruentament (abs. Dicort) : d'un biais
incongruent. (v. incongruament) incongruïtat [incongruitat, cf Ubaud Dicort] nf / incongruéncia (abs. Dicort) : manca de congruïtat. inconjugable, -bla : que pòt pas èsser conjugat, -ada. Plòure es inconjugable a la primièira persona. inconneccion (abs. Dicort) : manca de conneccion. (v. inconnexion) inconnectable, -bla : que pòt pas èsser connectat, -ada. inconnectat, -ada (abs. Dicort) : qu'es pas connectat, -ada. inconnexion nf
(v. connexion) :
« inconnexion » (Rapin). inconquerible, -bla (abs.
Dicort) : que pòt pas
èsser conquerit, -ida. (v. inconquistable) inconquistable, -bla adj (abs. Dicort) : que pòt pas èsser conquistat, -ada, « inconquérable » (Rapin) ; « imprenable » (Laus). inconsciéncia : estat de q.q. qu'a pas consciéncia de sos actes. inconscient, -a : qu'es pas conscient, -a de sos actes. inconscientament : d'un biais inconscient. inconsequéncia : estat de q.q. d'inconsequent, -a. inconsequent, -a : que manca de logica. inconsiderable, -bla (abs. Dicort) : qu'es pas digne, -a de consideracion. inconsideracion : manca de consideracion. inconsideradament : d'un biais inconsiderat. inconsiderat, -ada : leugièr, -ièira ; dich o fach sens reflexion. Una responsa inconsiderada. inconsisténcia : manca de consisténcia ; manca de logica, de coeréncia. inconsistent, -a : que manca de consisténcia ; que manca de logica, de coeréncia. Rasonament inconsistent. inconsolablament : d'un biais inconsolable. inconsolable, -bla : que pòt pas èsser consolat, -ada. Es inconsolabla de la mòrt de son òme. inconstància : manca de constància. inconstant, -a : cambiadís, -issa (t.a.) / viradís, -issa. Òme inconstant. Temps inconstant. inconstantament (abs. Dicort) : d'un biais inconstant. inconstitucional, -a : contra la constitucion. inconstitucionalament : d'un biais inconstitucional. inconstitucionalitat nf, cf Ubaud Dicort :
« inconstitutionnalité » (Rapin) inconstructible, -bla : que deuriá pas èsser bastit, -ida. Terren inconstructible. inconsumable,
-bla adj (v. consumable) :
« inconsommable ». (# inconsumible) inconsumible, -bla adj (v. Ubaud Dicort)
(v. consumible) : que pòt pas èsser consumit,
-ida. (# inconsumable) incontaminable, -bla : que pòt pas èsser contaminat, -ada. incontaminat, -ada : qu'es pas estat, -ada contaminat, -ada. incontestablament : d'un biais incontestable. incontestable, -bla : que pòt pas èsser contestat, -ada. Una vertat incontestabla. incontestat, -ada : qu'es pas contestat, -ada. incontinéncia : impossibilitat de se reténer o de
reténer quicòm (t.a.) Incontinéncia de
paraulas. Incontinéncia d'urina. Vici d'incontinéncia : gorrinitge. incontinent 1 (adv.) : sens esperar mai / sulcòp. incontinent 2, -a adj e n : que se pòt pas reténer ; (que ten pas l’urina), cf Ubaud Dicort ; gorrin, -a. incontinentament : d'un biais incontinent incontrarotlablament : d'un biais incontrarotlable. incontrarotlable, -bla : que pòt pas èsser contrarotlat, -ada. incontrarotlat, -ada : sens cap de contraròtle. inconvenença [inconvenéncia, cf Ubaud Dicort] nf : estat de çò que conven pas. |
|
|
|
|
|
|