incommensurabilitat nf : estat de çò incommensurable.

incommensurable, -bla : que pòt pas èsser comparat, -ada adeqüatament a quicòm mai ; que pòt pas èsser mesurat.

Pròsa amb poesia son incommensurablas.

Tropelada incommensurabla.

incommutabilitat nf : « incommutablité » (Per Noste)

incommutable, -bla adj, cf Ubaud Dicort : « incommutable » (Rapin)

incomòdament adv, cf Ubaud Dicort : « incommodément » TdF ‘incoumoudamen’

incomodant, -a adj, cf Ubaud Dicort : « incommodant, ante » TdF ‘incoumoudant’

incomodar (v. tr.) : venir a revèrs / embarrassar / geinar (en parlant del sentit, de l'èime, de l'esperit)

incomodat, -ada adj : « incommodé, indisposé, ée, hernieux, euse ; impotent » TdF jos ‘incoumouda’

incomòde, -da : mal comòde, -a (t. a.)

incomoditat nf : quicòm que ven a revèrs (t.a.)

incomparablament : d'un biais incomparable.

incomparable, -bla : que pòt pas èsser comparat, -ada.

incompartible, -bla : que pòt pas èsser compartit, -ida.

incompatibilitat nf : estat de çò incompatible.

incompatiblament : d'un biais incompatible.

incompatible, -bla : que s'endeven pas amb quicòm mai o q.q. mai.

Sciéncia e Fe son pas incompatiblas.

Fuòc e aiga son incompatibles.

incompeténcia : estat de q.q. d'incompetent.

incompetent, -a : qu'es pas capable, -a de far tala causa.

incompetentament : d'un biais incompetent.

incomplet [incomplèt (v. Ubaud Dicort e TdF)], -a adj : qu'es pas complet, -a. v. completas.

incompletament [incomplètament] adv : d'un biais incomplet.

incompreensibilitat nf (abs. Dicort) : estat de çò incompreensible.

incompreensiblament adv (abs. Dicort) : d'un biais incompreensible.

incompreensible, - bla adj (Basic ; abs. Dicort) : de fòrt mal comprene ; que pòt pas èsser comprés, -esa. (v. incomprensible)

incompreension nf (Basic ; abs. Dicort) : manca de compreension. (v. incompreneson)

incompreensiu, -iva adj (abs. Dicort) : qu'es pas compreensiu, -iva. (v. incomprensiu)

incompreneson nf, cf Ubaud Dicort : « incompréhension » (Lagarde)

incomprensible, -bla adj, cf Ubaud Dicort : « incompréhensible » TdF.

incomprensiu, -iva adj, cf Ubaud Dicort : « incompréhensif, -ive » (Laus)

incomprés, -esa : qualqu'un qu'es pas comprés ; quicòm qu'es pas comprés.

incompressibilitat nf : proprietat de çò incompressible.

incompressiblament : d'un biais incompressible.

incompressible, -bla : que pòt pas èsser comprimit, -ida.

Despensas incompressiblas.

incomprimible, -bla (abs. Dicort) : que pòt pas èsser comprimit, -ida. (v. incompressible)

incomptable, -bla : que pòt pas èsser comptat, -ada.

incomunicabilitat nf : estat de çò incomunicable.

incomunicable, -bla : que pòt pas èsser comunicat, -ada.

incomunicacion (abs. Dicort) : manca de comunicacion, « incommmunication » (Rapin).

incomunicar (abs. Dicort) (v. tr.) : comunicar pas.

inconcebablament : d'un biais inconcebable.

inconcebable, -bla adj (v. Ubaud Dicort, TdF, Alibert) / inconcebible, -bla (v. inconcebible) : de mal concebre ; que pòt pas èsser concebut, -uda.

Es inconcebable de servar pas sa lenga mairala.

inconcebible, -bla adj : « inconcevable » (Lèbre, Rapin). (v. inconcebable)

inconcebibilitat nf (abs. Dicort) : estat de çò inconcebable.

inconciliablament : d'un biais inconciliable.

inconciliable, -bla : que pòt pas èsser conciliat, -ada.

inconclusiu, -iva (abs. Dicort) : qu'es pas conclusiu, -iva.

incondensable, -bla : que pòt pas èsser condensat, -ada.

incondicional, -a adj e n : sens cap de condicion.

Redicion incondicionala.

incondicionalament : d'un biais incondicional.

incondicionalitat nf, cf Ubaud Dicort : « inconditionnalité » (Per Noste)

incondicionat, -ada adj (abs. Dicort) : sens condicions, « inconditionné, -e » (Per Noste).

inconducha / inconduita [veire inconducha, cf Ubaud Dicort] nf : mal comportament.

inconegut, -uda adj e n : qu'es pas conegut, -uda.

inconeissable, -bla : que pòt pas èsser conegut, -uda.

 

 

inconfés, -essa (inconfès, -èssa (v. confès)) : sens aver estat confessat.

A defuntat inconfés.

inconfessable, -bla (abs. Dicort) : que pòt pas èsser confessat [v. confessable], « inavouable » (Laus).

inconfondablament (abs. Dicort) : d'un biais inconfondable.

inconfondable, -bla (abs. Dicort) : que pòt pas èsser confondut [v. confusible].

inconfortablament adv, cf Ubaud Dicort : « inconfortablement » (Per Noste)

inconfortable, -bla adj, cf Ubaud Dicort : « inconfortable » (Rapin)

incongelable, -bla : que pòt pas èsser congelat, -ada.

incongrú, -ua : inconvenent, -a.

incongruament : d'un biais incongrú.

incongruéncia (abs. Dicort) / incongruïtat  (v. incongruitat) : manca de congruitat.

incongruent, -a (abs. Dicort) : incongrú, -ua.

incongruentament (abs. Dicort) : d'un biais incongruent. (v. incongruament)

incongruïtat [incongruitat, cf Ubaud Dicort] nf / incongruéncia (abs. Dicort) : manca de congruïtat.

inconjugable, -bla : que pòt pas èsser conjugat, -ada.

Plòure es inconjugable a la primièira persona.

inconneccion (abs. Dicort) : manca de conneccion. (v. inconnexion)

inconnectable, -bla : que pòt pas èsser connectat, -ada.

inconnectat, -ada (abs. Dicort) : qu'es pas connectat, -ada.

inconnexion nf  (v. connexion) : « inconnexion » (Rapin).

inconquerible, -bla (abs. Dicort) : que pòt pas èsser conquerit, -ida. (v. inconquistable)

inconquistable, -bla adj (abs. Dicort) : que pòt pas èsser conquistat, -ada, « inconquérable » (Rapin) ; « imprenable » (Laus).

inconsciéncia : estat de q.q. qu'a pas consciéncia de sos actes.

inconscient, -a : qu'es pas conscient, -a de sos actes.

inconscientament : d'un biais inconscient.

inconsequéncia : estat de q.q. d'inconsequent, -a.

inconsequent, -a : que manca de logica.

inconsiderable, -bla (abs. Dicort) : qu'es pas digne, -a de consideracion.

inconsideracion : manca de consideracion.

inconsideradament : d'un biais inconsiderat.

inconsiderat, -ada : leugièr, -ièira ; dich o fach sens reflexion.

Una responsa inconsiderada.

inconsisténcia : manca de consisténcia ; manca de logica, de coeréncia.

inconsistent, -a : que manca de consisténcia ; que manca de logica, de coeréncia.

Rasonament inconsistent.

inconsolablament : d'un biais inconsolable.

inconsolable, -bla : que pòt pas èsser consolat, -ada.

Es inconsolabla de la mòrt de son òme.

inconstància : manca de constància.

inconstant, -a : cambiadís, -issa (t.a.) / viradís, -issa.

Òme inconstant.

Temps inconstant.

inconstantament (abs. Dicort) : d'un biais inconstant.

inconstitucional, -a : contra la constitucion.

inconstitucionalament : d'un biais inconstitucional.

inconstitucionalitat nf, cf Ubaud Dicort : « inconstitutionnalité » (Rapin)

inconstructible, -bla : que deuriá pas èsser bastit, -ida.

Terren inconstructible.

inconsumable, -bla adj (v. consumable) : « inconsommable ».

(# inconsumible) 

inconsumible, -bla adj (v. Ubaud Dicort) (v. consumible) : que pòt pas èsser consumit, -ida. (# inconsumable)

incontaminable, -bla : que pòt pas èsser contaminat, -ada.

incontaminat, -ada : qu'es pas estat, -ada contaminat, -ada.

incontestablament : d'un biais incontestable.

incontestable, -bla : que pòt pas èsser contestat, -ada.

Una vertat incontestabla.

incontestat, -ada : qu'es pas contestat, -ada.

incontinéncia : impossibilitat de se reténer o de reténer quicòm (t.a.)

Incontinéncia de paraulas.

Incontinéncia d'urina.

Vici d'incontinéncia : gorrinitge.

incontinent 1 (adv.) : sens esperar mai / sulcòp.

incontinent 2, -a adj e n : que se pòt pas reténer ; (que ten pas l’urina), cf Ubaud Dicort ; gorrin, -a.

incontinentament : d'un biais incontinent

incontrarotlablament : d'un biais incontrarotlable.

incontrarotlable, -bla : que pòt pas èsser contrarotlat, -ada.

incontrarotlat, -ada : sens cap de contraròtle.

inconvenença [inconvenéncia, cf Ubaud Dicort] nf  : estat de çò que conven pas.