eissordar (v. tr.) : ensordar / far venir sord ; embestiar ; anujar ; portar pensament / preocupar (v. TdF) ; estabosir. Foguèt eissordat pels decibèls de sa ràdio. eissordatge : accion o resulta d'eissordar. eissordós, -osa adj : qu'ensorda ; qu'anuja ; qu'embèstia. eissorit, -ida adj : escarrabilhat, -ada / alebraudit, -ida / aluserpit, -ida / desgordit, -ida (plen de vida / desrevelhat) eissormar (v. tr.) : sentir / sentinar / solfinar / flairar. eissoslevar (abs. Dicort) / eissolevar (v. tr.) : soslevar / solevar. eissuch 1 (adv.) (R. VI, 14) (abs. Dicort) : a sec. eissuch 2, -a adj / eissut, -a (abs. Dicort) : secat, -ada ; sec, -a. eissuch 3 nm : v. eissuchina. eissuchar (v. tr.) : eissugar (fregar / fretar amb una pelha) secar ; tressecar. eissuchina nf / eissuch nm : secada (temporada de temps sec) eissugada : accion o resulta d'eissugar ; pluèja / plujal. (v. TdF) eissugador : airal que los filats de pesca i secan ; panièr per l'ensalada ; eissugamans ; eissugavitra de veitura automobila ; eissugador de lunetas... eissugaire, -aira [~ -airitz] adj e n : persona qu'eissuga. eissugamans nm : tòrca per i s'eissugar las mans. eissugament / eissugatge : accion o resulta d'eissugar. eissugant (subs. m.) : secador (airal per far secar quicòm), « essui » (v. TdF) eissugapès nm, cf Ubaud Dicort : « essuie-pieds » (Laus) eissugar (v. tr.) : secar quicom de banhat amb un linge que ne pren l'umiditat ; secar ; tressecar ; patir / endurar ; panar / raubar abilament ; evacuar l'aiga d'una nau. Eissugar la vaissèla li fasiá pas paur. eissugar (s') v pron : se fregar / se fretar amb un linge ; « ressuyer, ressuer, en parlant des murs neufs ». (v. TdF jos ‘eissuga’) Lo temps s'es eissugat (a plegat de plòure) eissugatge nm : v. eissugament. eissugatièira nf : secada. v. eissuchina. eissugaveire nm, cf Ubaud Dicort : « essuie-glace » (Laus). [Basic : boissaglaça] eissugaveires (toalhon per eissugar los veires) nm, cf Ubaud Dicort : « torchon à vaisselle » (Sèrras-Ess.) ejaculacion : giscle d'espèrma. ejaculador, -airitz adj (abs. Dicort) : que contribuís a l'ejaculacion. (v. ejaculator) Muscles ejaculadors. Contraccion ejaculairitz. ejacular (v. tr.) : ejectar d'espèrma. ejaculator adj m e nm, cf Ubaud Dicort : « éjaculateur » (v. Per Noste) -EJAR : sufix frequentatiu, del latin -idiare (idèa de frequ.) v. alatejar - arpatejar - bracejar. ejeccion nf : accion o resulta d'ejectar. ejectable, -bla : que pòt èsser ejectat, -ada. Sèti ejectable d'un pilòt d'avion a reaccion. ejectar (v. tr.) : lançar quicòm amb fòrça / lançar de vam. ejector : aparelh o maquina d'ejectar. el, ela (pr. pers. s.) : « lui, elle » Lo paire d'el : son paire. el meteis, ela meteissa pron pers sing (v. Ubaud Dicort e Alibert Gram. occ. p. 62) : « lui-même, elle-même » (v. Alibert Dict. occ. jos meteis) -ÈL : v. jos –ET. « èl » nm : v. uèlh. ela pron pers f sing : v. jos el. èla nf ~ èle nm : (letra l letrejada), cf Ubaud Dicort. elaborable, -bla : que pòt èsser elaborat, -ada. elaboracion : accion d'elaborar. elaborador, -airitz (abs. Dicort) : qu'elabòra. Un organ elaborador. Una pensada elaborairitz. elaborar (v. tr.) : produire ; preparar ; transformar (t. a.) ; concebre. Elaborar un plan. elaborar (s') : se formar. Son projècte s'elabòra pauc a pauc. elaborat, -ada : aprestat / transformat, -ada ; concebut, -uda. elargir (v. tr.) (R. IV, 23 ‘… e ‘eslargar’) (abs. Dicort) : far venir pus larg ; amplificar. (v. eslargar) elargir (s') (abs. Dicort) : venir pus larg, pus ample, s'amplificar. (v. eslargar (s’)) elas pr pers f pl : v. jos eles.		elastic 1 ,-a adj : capable de se contractar, de se dilatar, de se desformar jos una pression, jos una traccion... e de tornar prene sa forma primièira après còp ; sople, -a. Un pas elastic. elastic 2 nm : liga de caochoc. elasticitat nf : qualitat de çò elastic. elastomèr (subs.) : polimèr natural o sintetic fòrt elastic. eldorado [Eldorado n pr m] (del cast. el dorado) : Cocanha (país de miranda) « elebòr » : v. ellebòr. eleccion (R. IV, 41) : accion o resulta d'elegir. electiu, -iva adj, cf Ubaud Dicort : « électif, ive » TdF jos ‘eleitiéu’ elector, -tritz : persona qu'elegís. electoral, -a : relatiu, -iva a una eleccion o als electors. Aficha electorala. Amassada electorala. electoralisme nm, cf Ubaud Dicort : « électoralisme » (Per Noste) electoralista adj e n (dels dos genres) , cf Ubaud Dicort : « électoraliste » (Per Noste) electorat nm, cf Ubaud Dicort : « électorat » (Rapin) Elèctra : prenom. electric, -a : relatiu, -iva a l'electricitat ; que conten d'electricitat ; que fa d'electricitat ; que foncciona a l'electricitat. Corrent electric. Maquina electrica. Generador electric. Lum electric. Pila electrica... electricament : de mercé l'electricitat. electrician, -a : persona qu'a la practica de l'electricitat. electricitat nf : una de las formas d'energia indispensabla per la vida modèrna (per esclairar, per far fonccionar una sensfin d'apleches) electrificacion : accion o resulta d'electrificar. electrificar : far fonccionar per l'electricitat. electrizable, -bla : que pòt èsser electrizat, -ada. electrizacion : accion o resulta d'electrizar o de s'electrizar. electrizant, -a adj, cf Ubaud Dicort : « électrisant, -e » (Laus) electrizar (v. tr.) : comunicar l'electricitat a un còrs ; (s. f.) estrambordar. electrizar (s') : venir electric, -a. ELECTRO- (forma prefixada d'electric que balha tot una tièira de tèrmes tecnics) ( Los tèrmes tròp tecnics, o los tèrmes transparents d'aquela tièira, seràn pas totes retenguts çaijós, que son plan tròp nombroses per un diccionari que se vòl pas enciclopedic. Se raportar donc a una enciclopedia de quina lenga que siá, que totes aqueles tèrmes tecnics son internacionals.) electroacomètre : audiomètre electric. electroacostic, -a adj, cf Ubaud Dicort : « électroacoustique » (Per Noste) Musica electroacostica. electroacostica nf : tecnica de produccion, de transmission, de reproduccion de senhals acostics per de mejans electrics. electroacostician, -a : especialista (m. e f.) d'electroacostica. electroafinitat nf : energia que cal fornir a un atòm per que s'estaque un electron. electroaimant (v. aimant 1) : dispositiu que produsís un aimantacion de mercé un corrent electric. electroanalisi (f.) : ensemble dels metòdes electrics d'analisi quimica electroanalitic, -a : relatiu, -iva a l'electroanalisi. electroanaliticament : d'un biais electroanalitic. electroanestesia : metòde d'anestesia per aplicacion d'un corrent electric sul crani. electrobeton : beton calfat electricament après sa pausa, per evitar los inconvenients del freg en ivèrn e per accelerar lo durciment. electrobiogenèsi (f.) : produccion d'electricitat per d'èssers vivents. electrobiologia : aplicacion de l'electricitat als estudis biologics ; estudi de l'accion dels corrents electrics suls èssers vivents. electrobiologic, -a : relatiu, -iva a l'electrobiologia. electrocapillar , -a : relatiu, -iva a l'electrocapillaritat. electrocapillarament : d'un biais electrocapillar. electrocapillaritat nf : variacion de tension superficiala que resulta de l'accion d'un airal de radiacions electricas. electrocardiograf : aparelh que permet d'establir sus papièr o sus film un electrocardiograma. electrocardiografia : tecnica d'enregistrament de l'activitat electrica del còr. electrocardiograma (m.) : grafisme dels batècs del còr.