autor nm, -a : causa primièira de quicòm o de q.q. ; persona causa de quicòm en general ; escrivan, -a.

Mon paire es l'autor de mos jorns.

L'autor d'una malafacha, d'un delicte, d'un crim.

Bodon es un autor occitan dels pus grands.

autò-ràdio (v. p. 20, 1° a ; e l'apocòpa autò [auto]) [autoràdio, cf Ubaud Dicort] nf : aparelh receptor de radiodifusion sonòra aplechat sus un veïcul.

autoradiografia : impression laissada sus una emulsion.

autoradiolisi (f.) : radiolisi automatica.

autòralh (v. l'apocòpa autò [auto]) (autoralh) nm : veïcul sus ralhs / miquelina.

autoreduccion : reduccion automatica.

autoreductor, -tritz : qualitat d'un aparelh que la reduccion i se fa automaticament

autoreferéncia : caracteristica d'un enonciat que son contengut semantic es exclusivament en relacion amb aquel enonciat.

autoregeneracion : regeneracion espontanèa.

autoregenerar (s') : se regenerar de per se meteis.

autoregenerator, -tritz : que se regenèra automaticament.

autoreglar (s') : se reglar automaticament.

autoreglatge : proprietat d'un aparelh de tornar trobar son regim inicial après una perturbacion.

autoregression : proprietat d'unas serias cronologicas que cada tèrme depend, sensiblament d'un biais linear, d'un tèrme que lo precedís, o de mai d'un.

autoregulacion : autoreglatge v. pus naut.

autoregulador, -airitz [, -doira, cf Ubaud Dicort] adj : que fa sa pròpria regulacion.

autoregular (s') : s'autoreglar v. pus naut.

autoregulator [v. regulator], -tritz adj : « autorégulateur, -trice » (v. Per Noste, Rapin). (v. autoregulador)

autorelaxacion : estat de relaxacion autonòma.

autoreparable, -bla : que se pòt reparar automaticament.

autoreproduccion : capacitat, per una planta, de se disseminar de per ela meteissa.

autoretrach : retrach d'un artista (m. e f.) de per el meteis.

autoreversible, -bla : qualitat d'un magnetofòn, d'una maquina legeira de caissetas, d'un magnetoscòpi... equipats d'un dispositiu que permet lo retorn automatic de la benda magnetica en fin de trajècte.

autoritari, -ària adj : persona qu'impausa sa lei als autres.

autoritàriament : d'un biais autoritari.

autoritarisme : caractèr autoritari ; sistèma politic autoritari.

autoritat nf (R. VI, 97) : drech o poder de mestrejar, de governar. (v. autoritats)

autoritats (f. pl.) : los que nos govèrnan

autoritmic, -a : qualitat de çò autoritmic.

autoritmicitat nf : activitat electrica ritmica e espontanèa de las neurònas corticalas isoladas.

autorizable, -bla : que pòt èsser permés, -esa.

autorizacion : permission (accion o resulta d'autorizar ; document qu'autoriza quicòm)

autorizaire, -aira adj, cf Ubaud Dicort : « celui, celle qui autorise » TdF ‘autourisaire’

autorizar (v. tr.) : balhar la permission de ; justificar.

La situacion autoriza son comportament.

autorizar (s') : se prene la permission de.

De quand en quand, se cal autorizar una pausa.

autorizat, -ada : permés, -esa ; qu'a la permission de far quicòm ; que fa autoritat.

Visita, persona ... autorizada.

Avís autorizat.

autorota nf, cf Ubaud Dicort (Per l’abséncia de jonhent, v. l'introduccion  p. 20, 3°/ a)) : autostrada (it.) (abs. Dicort). (Per rota e sos derivats, v. arotar (encaminar) (R. V, 116)).

autorotacion : movement d'un rotor d'elicoptèr que, volontàriament o per causa de pana, sa ligason mecanica amb lo motor es estada copada.)

autorotièr, -ièira : relatiu, -iva a las autorotas.

Malhum autorotièr.

Circulacion autorotièira.

autòrotlòta (v. l'apocòpa autò [auto]) (abs. Dicort) (e non pas camping-car (angl.) : rotlòta tractada per una autò. (v. caravana)

autosatisfaccion nf, cf Ubaud Dicort : « autosatisfaction » (Sèrras)

autoscopia : tecnica audiovisuala de formacion, basada sus l'analisi en grop de son pròpri image filmat ; allucinacion que la persona i se vei ela meteissa.

autoscopic, -a : relatiu, -iva a una autoscopia.

Allucinacion autoscopica.

autosegregacion : en apogamia, formacion de genotips diferents que la segregacion genetica de la meiosi primièira n'es la causa.

autoservici nm (v. liureservici)  : restaurant que cadun i se servís coma vòl e passa a la caissa per pagar l'ensemble de çò causit, abans de se metre a taula per manjar [v. sèlf-servici] ; « libre-service » (Rapin).

autosexable, -bla : qualitat de linhadas avicòlas dotadas d'un caractèr, visible tre l'espeliment e que permet de destriar los mascles de las femes.

autosincronizador, -airitz (abs. Dicort) : autoacoblador per sincronizar dos generators o dos sistèmas de corrent alternatiu de meteissa poténcia.

autosindèsi : apariament de cromosòmas omològs qu'amòda la formacion de cromosòmas bivalents dins la meiòsi.

autosit : mostre capable de viure d'una vida independenta (per oposicion a parasit)

autositari, -ària : relatiu, -iva a un autosit.

Mostre autositari.

autosòma (m.) : mena de cromosòma comun als dos sèxes e que, donc, determina pas lo sèxe de l'individú.

autosomic, -a : relatiu, -iva a un autosòma.

Malautiá autosomica.

autospòra (abs. Dicort) : espòra formada per d'unas menas d'algas volvocalas per division intèrna de lors cellulas.

autostabilitat nf : estabilitat espontanèa.

L'autostabilitat d'un avion après una turbuléncia.

autostabilizable, -bla : que se pòt autostabilizar.

autostabilizacion : accion o resulta de s'autostabilizar.

autostabilizar (s') : tornar trobar son estabilitat espontanèament.

autostable, -bla : qu'a tendéncia a tornar trobar son estabilitat espontanèament.

autosteril, -a : caracteristica de las plantas que lor autofecondacion demòra bufèca.

autò-stòp (v. l'apocòpa autò [auto]) [autostòp, cf Ubaud Dicort] nm : signe amb lo det gròs per se far carrejar a gratis (lat.) per un o una automobilista que passa.

Far d'autò-stòp, de còps, demanda de paciéncia.

autò-stopaire, -aira (v. p. 20, 1°, a) (v. l'apocòpa autò [auto]) [autostopaire, -aira, cf Ubaud Dicort] n : persona que fa d'autò-stòp.

(v. tanben los tèrmes en st- o en sp- dins R. VI, 507-508)

autòstrada (it.) (abs. Dicort) (v. estrada) : granda via modèrna de comunicacion.. (v. autorota e autovia)

autòs-trucairas nf pl (v. auto trucaira jos auto)  / autòs-tamponairas (abs. Dicort) (f. pl.) : veïculs electrics que se trucan sus un circuit, en mòde d'atraccion.

autosubsistància (autosubsisténcia [< subsisténcia]) nf : autarquia. v. pus avant.

autosuccession : remplaçament d'una comunitat per una autra de meteissa composicion e de meteissa estructura.

autosufiséncia [autosufisença, cf Ubaud Dicort] nf : qualitat de q.q. o de quicòm d'autosufisent ; autarquia. v. pus avant.

autosufisent, -a : que se sufís ; que s'encrei que jamai ; qualitat d'un enonciat que conten pas cap de contradiccion.

Comportament autosufisent.

autosuggestion : autopersuasion.

autotelia : qualitat de l'èsser que pòt determinar de per se meteis la finalitat de sos actes.

autotelic, -a : relatiu, -iva a l'autotelia.

« autotèst » (angl.) : v. autoespròva. (los 2, abs. Dicort) (v. autoevaluacion)