autoexcitator, -tritz : caracteristica d’una maquina electrica que lo corrent qu’alimenta sos inductors i es fornit pel quiti induit de la maquina.
autoexplosiu, -iva : dich d’un gas o d’una carga explosiu, -iva de per se, sens addicion de comburant.
autofag, -a : que s’avida de sos quitis teissuts.
autofagia : nutricion per consumpcion (R. V, 261) de sos quitis teissuts.
autofecondable (autofegondable (v. çai jos)), -bla adj : que se pòt autofecondar.
autofecondacion [autofegondacion, cf Ubaud Dicort (v. fecond)] nf : union de gamets mascle e feme d’un meteis individú, animal o vegetal, que li permet de s’autofecondar.
autofecondar (s’) (autofegondar (s’) (v. çai sus)) v pron : s’autofertilizar.
autofertil, -a : caracteristica de las espècias vegetalas que l’autofecondacion lor dona de granas que pòdon grelhar.
autofertilitat nf : autofecondacion (qualitat de çò autofertil)
autofertilizable, -bla : capable, -a de s’autofertilizar.
autofertilizar (s’) : se reproduire per autogamia v. pus bas.
autofinançament : finançament d’una entrepresa per l’afectacion a las despensas d’una fraccion dels beneficis, per un manlèu suls fons de fonccionament o per un apòrt d’argent fresc.
autofinançar (s’) : assegurar son autofinançament.
autofocalizacion : misa al punt automatica.
autofondent, -a : caracteristica d’un mineral que sa ganga a una composicion que permet sa fusion aisida sens cap d’additiu.
autofondre (s’) : se fondre aisidament sens cap d’additiu.
autofretatge : fretatge automatic.
autogam, -a : dotat, -ada de la proprietat d’autogamia.
autogamia : autofecondacion v. pus avant.
autogèn, -a : dotat, -ada de la proprietat de generar de per se ;
Ossificacion autogèna.
Soudadura autogèna .
autogenèsi (f.) : generacion espontanèa.
autogenetic, -a : relatiu, -iva a l’autogenèsi.
autogerir (s’) : far son autogestion.
autogerit, -ida adj, cf Ubaud Dicort : « autogéré, - e » (Per Noste)
autogestion : gestion d’una entrepresa per l’ensemble del personal o de sos representants ; sistèma de gestion collectiva en economia socialista.
autogestionari, -ària : que relèva de l’autogestion ; que vanta l’autogestion.
autogir nm (del cast. autogiro) : aeronau equipat d’un rotor que son girar assegura la sustentacion de l’aparelh e non pas sa propulsion.
autognosia : coneissença de se meteis.
autogovernament : autodeterminacion.
autogovernar (s’) : se governar de per se.
autograf 1 nm : escrich de la man de l’autor.
autograf 2, -a (adj.) : escrich, -a de la man de l’autor.
autografia : sciéncia dels autografs ; ensemble de tecnicas litograficas e tipograficas de reproduccion d’escripturas o de grafismes ; resulta obtenguda aital.
autografiar (v. tr.) : reproduire per autografia.
autografic, -a : relatiu, -iva a l’autografia.
autografisme : dermografisme (reaccion de la pèl d’unas personas que ven roja après friccion o grafinhada)
autografomètre : aparelh qu’enregistra automaticament las dimensions e la forma dels airals que l’òm i passa.
autògrama (v. l’apocòpa autò [auto]) (autograma) nm : telegrama mandat a d’automobilistas en desplaçament e afichat sus de panèls, prèp d’unas estacions de gazolina.
autoguidar (s’) : s’autodirigir.
autoguidat, -ada : caracteristica d’un aparelh dotat d’un sistèma d’autoguidatge.
Fusada autoguidada.
Missil autoguidat
autoguidatge : sistèma de guidatge automatic.
autoïc, -a : caracteristica d’un parasit que complís tot son cicle reproductiu sus la meteissa planta.
auto-immun (v. p. 20, 3°) N.B.2) (autoimmun, v. CLO § 11.3.7.d), -a adj : caracteristica d’estats patologics o de malautiás que l’organisme i secreta d’autoanticòrs nosibles a sos quitis teissuts.)
auto-immunitari (autoimmunitari (v. autoimmunizacion)), -ària adj : relatiu, -iva a l’auto-immunitat ; auto-immun, -a.
auto-immunitat (autoimmunitat (v. autoimmunizacion)) nf : reaccion patologica d’un organisme auto-immun.
auto-immunizacion [autoimmunizacion, cf Ubaud Dicort (v. autoimmun)] nf : immunizacion patologica amodada per una auto-immunitat.
auto-immunizant (autoimmunizant (v. autoimmunizacion)), -a adj : que s’immuniza de per se.
auto-immunizar (s’) (autoimmunizar (s’) (v. autoimmunizacion)) v pron : accion de far una reaccion patologica auto-immunitària.
auto-imposicion (abs. Dicort) : accion de s’impausar quicòm.
autò-imposicions (abs. Dicort) (f. pl.) : taxas excessivas del governament levadas sus las autòs (T. V. A. , gazolina...)
auto-incompatibilitat (abs. Dicort): auto-esterilitat v. pus avant.
auto-induccion [autoinduccion, cf Ubaud Dicort] nf : induccion electromagnetica amodada dins un circuit per las variacions del corrent. (v. sèlf-induccion)
auto-inductància (autoinductància [v. autoinduccion]) (abs. Dicort) : inductància pròpria, « self-inductance » (v. Rapin). (v. sèlf-inductància)
auto-infeccion [autoinfeccion, cf Ubaud Dicort] nf : infeccion amodada dins un individú portaire de gèrmes microbians inactius entrò ara , mas que venon patogèns a causa d’unas influéncias (denutricion, freg, alcoolisme...)
auto-inflamacion (autoinflamacion) nf : inflamacion espontanèa d’una substància.
auto-injectable (autoinjectable), -bla adj : injectable, -a sens cap de seringa, per aplicacion dirècta.
auto-inoculacion (autoinoculacion) nf : inoculacion per de micròbis que se tròban dins un autre airal del còrs.
auto-intoxicacion [autointoxicacion, cf Ubaud Dicort] nf : ensemble de perturbacions amodadas dins l’organisme per las substàncias toxicas que i son elaboradas.
auto-ionizacion (autoionizacion) nf : emission espontanèa d’un electron d’atòm.
auto-isoterapia (autoisoterapia) nf : metòde de medecina omeopatica.
autolatra (m. e f.) : qu’adòra sa quítia persona.
autolatria : culte anormal de sa quítia persona.
autolesion : lesion qu’una persona se fa volontàriament, mai que mai a causa d’una perturbacion patologica de sa personalitat.
autòliechòta (abs. Dicort) (v. l’apocòpa autò [auto]) nf : lièch d’autòrotlòta.
autolimitar (s’) : s’autodisciplinar.
autolisar (s’) (abs. Dicort) : se venar (s’abenar) / se faisanar (l.p.)
autolisat (subs. m.) : resulta d’una autolisi.
autolisat, -ada : venat, -ada / faisanat, -ada (l.p.)
autolisi (f.) : destruccion de cellulas per l’accion de sos pròpris enzims ; suicidi (en tèrme de psiquiatria)
Tota venason es una debuta d’autolisi.
autolisosòma (m.) : autodissolucion d’un lisosòma.
autolitic, -a : relatiu, -iva a l’autolisi.
autolubrificacion : lubrificacion automatica d’una pèça somesa a friccion.
autolubrificador, -airitz : que se lubrifica automaticament.
autolubrificant , -a : autolubrificador, -airitz.
autolubrificar (s’) : se lubrificar automaticament.
autoluminescéncia : luminescéncia d’un còrs luminós de per se meteis.
autom (pop.) ~ automne (sab.) nm, v. Ubaud Dicort e Ubaud Errata web : v auton.